Η «Οικοτεχνία» δημιουργήθηκε το 1947 ως δράση του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας, με στόχο την παροχή ενός μικρού εισοδήματος σε γυναίκες στις ακριτικές και παραμεθόριες περιοχές. Ο πρώτος αργαλειός στήθηκε το 1953 στο Λέχοβο της Καστοριάς και έκτοτε σχολές εκμάθησης ταπητουργίας, κεντημάτων και άλλων οικιακών δράσεων αναπτύχθηκαν σε όλη τη χώρα. Σε αυτές τα κορίτσια ύφαιναν καταπληκτικά μάλλινα χαλιά εμπνευσμένα από τη λαϊκή παράδοση (για την παραγωγή των σχεδίων συνεργάζονταν λαογράφοι, ζωγράφοι, άνθρωποι των τεχνών), αλλά και εξαιρετικής ποιότητας τραπεζομάντιλα, κουρτίνες, σεντόνια με παραδοσιακές βελονιές. Τα είδη της «Οικοτεχνίας» πωλούνταν σε κεντρικά σημεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και γίνονταν ανάρπαστα, λόγω της ασυναγώνιστης ποιότητάς τους. Χαλιά, ταπίς και κεντήματα των εργαστηρίων είχαν μπει σε πάμπολλα μεγαλοαστικά σπίτια της Αθήνας, ενώ ζήτηση υπήρχε σταθερά και από το εξωτερικό.